Προσφώνησις τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ
τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ
κατὰ τὴν δεξίωσιν μετὰ τὴν εἰς Ἐπίσκοπον
χειροτονίαν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Κώου καὶ Νισύρου κ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Κώου καὶ Νισύρου, ὑπέρτιμε καὶ ἔξαρχε Κυκλάδων Νήσων κύριε Ναθαναήλ, καὶ λοιποὶ Ἱερώτατοι ἀδελφοί,
Ἐξοχώτατε κύριε Ὑφυπουργέ,
Ἐντιμότατοι κύριοι Βουλευταί,
Κύριε Δήμαρχε,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά!
«Ἡμέρα χαρμόσυνος καὶ εὐφροσύνης ἀνάπλεως πεφανέρωται σήμερον» διὰ τὴν Ἐκκλησίαν! «Φαιδρότης δογμάτων γὰρ τῶν ἀληθεστάτων ἀστράπτει», καθότι Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, «καὶ λάμπει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ κεκοσμημένη ἀναστηλώσεσιν εἰκόνων τῶν ἁγίων», καὶ ἡ κακοδοξία τῆς εἰκονομαχίας παραπέμπεται συνοδικῶς εἰς τὸν πατέρα τοῦ ψεύδους καὶ δημιουργόν της διάβολον, τὸ σχετικὸν σχίσμα περνᾷ εἰς τὴν ἱστορίαν, «καὶ ὁμόνοια γίνεται τοῖς πιστοῖς θεοβράβευτος», ὅπως πανηγυρικῶς μελῳδεῖ ἡ ὑμνολογία τῆς ἡμέρας. Πᾶσα αἵρεσις καὶ πᾶσα πλάνη, πᾶσα ματαιοφροσύνη καὶ κακοδιδασκαλία δέχεται κατὰ κεφαλῆς τὸ ἀνάθεμα τῶν Ἁγίων Συνόδων καὶ τῶν συγκροτησάντων αὐτὰς θεοφόρων Πατέρων, καὶ πάντες οἱ Διδάσκαλοι τῆς εὐσεβείας ἐπευφημοῦνται ἀξίως καὶ μακαρίζονται, προβαλλόμενοι ὡς κανὼν πίστεως καὶ ὑπόδειγμα θεοφιλῶν ποιμένων. Αἱ ἱεραὶ εἰκόνες ἀποκαθίστανται εἰς προσκύνησιν, ἡ ὁποία ἐπὶ τὸ εἰκονιζόμενον «πρωτότυπον διαβαίνει», κατὰ τὴν διδασκαλίαν τῶν Ἁγίων Πατέρων. Τὰ λείψανα τῶν Ἁγίων τιμῶνται καὶ δέχονται τὸν ἀσπασμὸν τῆς εὐλαβείας καὶ τῆς εὐγνωμοσύνης τῶν πιστῶν καὶ ὁ Πανάγιος Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ, τὸ κατὰ τοῦ διαβόλου ὅπλον, ὑψοῦται ἐν δόξῃ καὶ δέχεται τὴν προσκύνησιν ἡμῶν, ὡς ὑποπόδιον τῶν ποδῶν τοῦ ἐν αὐτῷ Ὑψωθέντος καὶ ὡς σημεῖον τῆς ἡμῶν λυτρώσεως καὶ σωτηρίας.
Ὁ ἱερὸς θεσμὸς τοῦ Μοναχισμοῦ ἀποκαθίσταται εἰς τὴν ἀνήκουσαν εἰς αὐτὸν θέσιν ἐν τῇ ζωῇ τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ἄγγελοι οὐρανόθεν ἀγάλλονται καὶ πανηγυρίζουν, καὶ ἅπας τῶν πιστῶν ὁ θεόλεκτος λαὸς ἐν πλησμονῇ χαρᾶς ψάλλομεν τὴν ὀρθόδοξον φωνήν: «Τὴν ἄχραντον εἰκόνα Σου προσκυνοῦμεν, Ἀγαθέ, αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν, Χριστὲ ὁ Θεός», γνωρίζοντες καλῶς καὶ πιστεύοντες ὅτι «βουλήσει ηὐδόκησε σαρκὶ ἀνελθεῖν ἐν τῷ Σταυρῷ, ἵνα ρύσῃ οὓς ἔπλασεν ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ», μετὰ τῶν ὁποίων καὶ ἡμᾶς.
Ἀλλ' ἡ σημερινὴ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας διὰ τὴν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν ἐφέτος ἔχει καὶ ἄλλην ἀφορμὴν χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως. Σήμερον, κατὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν, ὁ μετὰ ἀπὸ ὁμόφωνον ἀπόφασιν τῆς περὶ ἡμᾶς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου ἐκλεγεὶς Μητροπολίτης Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθαναὴλ Διακοπαναγιώτης, Πρωτοσύγκελλος μέχρι πρότριτα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καρπάθου καὶ Κάσου, τῇ ἐπικλήσει τοῦ Παναγίου καὶ Τελεταρχικοῦ Πνεύματος, ἔλαβε τὸν τρίτον βαθμὸν τῆς Ἱερωσύνης, περιεβλήθη τὸν εὐαγγελικὸν ζυγὸν τοῦ Ἐπισκοπικοῦ ὠμοφορίου καὶ κατεστάθη ποιμὴν τέλειος, ἀρχιερεὺς καὶ διδάσκαλος τοῦ ἐκλεκτοῦ λαοῦ τῶν νήσων Κώου καὶ Νισύρου, διὰ τῆς χειροτονίας παρὰ τῆς ἡμετέρας Μετριότητος καὶ τῶν συλλειτουργησάντων ἡμῖν ἁγίων Ἀρχιερέων, ἐν οἷς, πλὴν τῶν Ἁγίων Συνοδικῶν, καὶ ὁ φιλόστοργος Γέρων αὐτοῦ, Ἱερώτατος Μητροπολίτης Καρπάθου καὶ Κάσου κύριος Ἀμβρόσιος. Τὰ «ἄξιος!» ἐδόνησαν τοὺς θόλους τοῦ Πατριαρχικοῦ Ναοῦ ὄχι μόνον ἀπὸ τὰ χείλη, ἀλλὰ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδίας τοῦ ἐκκλησιάσματος. Αἱ προσευχαὶ ὅλων διάπυροι ἀνεπέμφθησαν πρὸς τὸν Παράκλητον νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ τελειώσῃ τὸν νέον μάρτυρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, τὸν τελευταῖον κρίκον τῆς διαδοχῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἐξ οὐρανοῦ ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Νικήτας ὁ Νισύριος καὶ ὁ Ἅγιος, ἐπίσης Νεομάρτυς, Ἰωάννης ὁ Ναύκληρος, ἔστειλαν τὴν εὐλογίαν των, ἐνῷ ὁ ἀοίδιμος προκάτοχός του Ναθαναὴλ ὁ Ἴμβριος καὶ Ἁγιορείτης καὶ ὁ ἀείμνηστος πατὴρ τοῦ Ἁγίου Κώου ἱερεὺς Στέφανος ἔδωκαν ἀπὸ καρδίας τὴν εὐχήν των νὰ εὐαρεστήσῃ κατὰ πάντα τῷ Θεῷ καὶ τῇ Ἐκκλησίᾳ. Ἡμεῖς τὸν ἐνεδύσαμεν μὲ τὸν ἱερὸν σάκκον ὡς θώρακα πίστεως, μὲ τὸ ἱερὸν ὠμοφόριον ὡς ἔμβλημα τῆς ἀγάπης καὶ δηλωτικὸν τῆς ὑπὲρ τοῦ λογικοῦ του ποιμνίου ὑψηλῆς εὐθύνης. Τοῦ ἐκρεμάσαμεν εἰς τὸ στῆθος τὸ ἱερὸν ἐγκόλπιον ὡς ἔμβλημα τῆς ὀρθοδοξίας του καὶ μαρτυρίαν τοῦ ὅτι πόρρω ἀπέχει ἀπὸ τὴν θεομάχον εἰκονοκλαστικὴν μανίαν ἢ ἄλλην αἵρεσιν. Τοῦ ἐθέσαμεν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τὴν μίτραν ὡς στέφανον νίκης κατὰ τῶν παθῶν καὶ περικεφαλαίαν ἀρετῆς καὶ ἐνθέου σοφίας, καὶ τοῦ ἐνεπιστεύθημεν εἰς τὴν δεξιὰν τὴν ἀρχιερατικὴν ράβδον, διὰ νὰ ποιμαίνῃ τὸν θεόλεκτον λαὸν τῆς θεοσώστου Μητροπόλεώς του, ἐν δυνάμει πνεύματος καὶ ἀληθείας, ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ. Καὶ τὸν ἐξαποστέλλομεν εἰς τὴν ἠγαπημένην Δωδεκάνησον, δῶρον ἅγιον ἐπὶ τῇ 61ῃ ἐπετείῳ ἀπὸ τῆς ἐνσωματώσεώς της μὲ τὴν Ἑλλάδα καὶ δεῖγμα τῆς πρὸς τὸν ἄξιον Δωδεκανησιακὸν λαὸν πολλῆς στοργῆς καὶ ἀγάπης τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας. Κατὰ τὸν μακρὸν χειμῶνα τῆς δοκιμασίας ἡ Δωδεκάνησος ἔμεινε πιστὴ καὶ ἀφωσιωμένη εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν καὶ τὴν ἐσταυρωμένην Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἐκώφευσεν εἰς πάσας τὰς σειρῆνας, ἠρνήθη νὰ ἀρνηθῇ οὐδὲ κατ᾿ἐλάχιστον τὴν ἑλληνορθόδοξον ταυτότητά της, περιεφρόνησε τὰς δελεαστικὰς δυτικὰς προσφορὰς καὶ ἐγένετο πιστὴ ἕως θανάτου, ἀξία διὰ νὰ λάβῃ παρὰ Κυρίου τὸν στέφανον τῆς ζωῆς. Ὁ Ἱερώτατος, λοιπόν, Μητροπολίτης Κώου καὶ Νισύρου κύριος Ναθαναήλ ὁ Β΄ πέμπεται εἰς τὴν Δωδεκάνησον, διὰ νὰ συνεχίσῃ καὶ αὐξήσῃ τὸ ἔργον τῶν προκατόχων του, μὲ τὸν γνωστόν του ἐνθουσιασμόν, τὴν αὐταπάρνησιν, τὴν θυσιαστικὴν ἀγάπην, τὰ σπλάγχνα τῶν οἰκτιρμῶν καὶ τὸν φόβον Θεοῦ ποὺ τὸν διακρίνουν, περικρατῶν εὐλαβῶς τὸ ἔσχατον γῆρας τοῦ ἀμέσου προκατόχου του σεβασμίου καὶ πολιοῦ Μητροπολίτου κυρίου Αἰμιλιανοῦ, στηρίζων καὶ καθοδηγῶν ἐπὶ τὰ λυσιτελέστερα τὸν κατ᾿ αὐτὸν εὐαγῆ κλῆρον, τείνων χεῖρα ἀγάπης πρὸς τὴν νεότητα, συνεργαζόμενος ἐν σοφίᾳ καὶ εἰλικρινείᾳ μετὰ τῶν ἀρχῶν τῶν νήσων, ἐπικουρῶν εἰς πᾶν ἔργον κοινωφελές, φιλογενὲς καὶ θεάρεστον, δίδων δεξιὰν φιλίας πρὸς τὸ σύνοικον μουσουλμανικὸν στοιχεῖον τῆς Κῶ καὶ τοὺς πολυπληθεῖς περιηγητὰς - ἐπισκέπτας τῶν νήσων, καὶ συστρατευόμενος ἐν μιᾷ καρδίᾳ μετὰ τῶν λοιπῶν Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν τῆς Δωδεκανήσου καὶ τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐξάρχου Πάτμου εἰς τὴν κοινὴν προσπάθειαν διὰ τὴν ἱερουργίαν τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὴν στερέωσιν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰς τὰ ὅρια τοῦ ἐκλεκτοῦ τούτου μέλους τοῦ ἱεροῦ σώματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.
Κύριε Ὑφυπουργέ, κύριοι Βουλευταί, κύριε Ἔπαρχε, κύριε Δήμαρχε, ἀγαπητοὶ Κῷοι καὶ Νισύριοι!
Σᾶς στέλλομεν Μητροπολίτην ἕνα ἰδικόν σας! Δωδεκανήσιον! Κῷον! Ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων σας καὶ σάρκα ἐκ τῆς σαρκός σας! Τὸν ὑμέτερον ἐκ τῶν ὑμετέρων! Ἐκλεκτὸν ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν! Δεχθῆτε τον μετ᾿ εὐλαβοῦς ἀγάπης, σεβασμοῦ καὶ ἐμπιστοσύνης. Βοηθήσατέ τον νὰ ἐπιτύχῃ! Ὁ καλὸς Ἐπίσκοπος εἶναι ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ ἑνὸς τόπου. Ἡμεῖς εἴμεθα καὶ θὰ εἴμεθα δίπλα του. Νὰ εἶσθε καὶ σεῖς! Καὶ ἐν τῇ ἁγίᾳ ἑνότητι μετ᾿ αὐτοῦ θὰ δοξάζεται τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ εἶναι μεγάλη ἡ συγκομιδὴ τῶν καρπῶν τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τὸν προσφιλῆ τόπον σας.
Ἅγιε Κώου καὶ Νισύρου, πεφιλημένε ἀδελφὲ Ναθαναήλ, ἔντεινε καὶ κατευοδοῦ καὶ ἀρχιεράτευε, καθιστῶν τὴν ἐπισκοπικήν σου διακονίαν καὶ μαρτυρίαν ἕνα στίλβοντα τιμαλφῆ λίθον ἐπὶ τοῦ μαρτυρικοῦ στέμματος τῆς Μητρός σου Ἐκκλησίας.
Εἰς πολλὰ καὶ ἅγια ἔτη! Ἄξιος!
